Hier zijn we weer met wat meer nieuws over mijn schatje.
De operatie is ondertussen alweer een 11-tal dagen achter de rug.
Sinds gisteren is hij verlost van de witte steunkousen, zowel voor hem als voor mij en Julie een opluchting want die aan en uit doen is harde arbeid. Hij had het warm omdat hij ze moest dragen, maar wij hadden het ook warm toen we die moesten aandoen. Maarja, beter voorkomen dan genezen zullen we maar zeggen.
Gisteren, maandag dus, heeft hij voor de eerste keer kiné gehad, de eerste van in totaal 60 sessies. Momenteel is het nog rustig aan en vooral de spieren ontspannen. Eens hij verlost zal zijn van zijn halskraag zullen het vooral oefeningen worden om de nek- en rugspieren te versterken.
Vandaag is het een drukke dag voor hem, eerst kiné en dan door naar de huisarts om de draadjes te laten verwijderen, ook zal deze dan terwijl de wonde nakijken.
Voor de rest is het elke dag een stapje vooruit, eten gaat al veel beter, alleen slapen met die halskraag lukt niet zo goed en ik vrees dat hij daar nog niet direct van verlost is.
Volgende week vrijdag, 29 augustus, moeten we naar het Imelda ziekenhuis op controle, dan zal er eerst een radiografie genomen worden en dan langs bij dokter Hermans. Ik vermoed dat hij dan zijn halskraag meer zal mogen uitlaten, maar om te slapen en bijvoorbeeld om mee te rijden met de auto of zelf rijden hij die nog wel zal moeten dragen. Alsook als hij vermoeid is om af en toe die halsspieren te laten rusten.
Ik kan mij wel inbeelden dat als je 3 weken constant met zo'n kraag hebt rondgelopen, het wel aanpassen word en in het begin de steun wel zult missen.
Maar zover zijn we nog niet, dus ondertussen moet hij nog even doorbijten en alles voorlopig laten doen, ni zijn sterkste kant, maar er zijn ergere dingen ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten