Hier zijn we weer.
Sinds zaterdag is Kris terug thuis.
We waren allemaal opgelucht en blij dat we hem mochten meenemen uit het Imelda ziekenhuis in Bonheiden.
Eten ging zaterdag niet zo goed, het door slikken was nog heel pijnlijk, ik had zalm klaar gemaakt met broccoli stoemp en ook al had ik de stoemp door de passe vit gedaan, het mocht niet baten. Het enige wat ging en de pijn verzachte waren water ijsjes.
Ik had zaterdag ochtend een voorraad ingedaan bij Delhaize gaande van waterlolly's, sorbet en gewoon ijs maar het beste waren nog de waterlolly's. Het limoen sorbet was te straf in zijn keel en in het gewone ijs, zaten stukjes chocolade, dom van mij natuurlijk.
Gisteren, zondag, ging het eten al iets beter, toen stond er pasta op het menu, gemend met spinazie in roomsaus en hamblokjes, daar een paar schijfjes tomaat en wat kaas op en zo even in de oven. Dat heeft hem gesmaakt want hij heeft zelfs nog bijgenomen.
Slapen is echter een ramp, het beste is dat hij zou slapen op zijn rug maar dan zonder kussen of een onder zijn schouders. Indien hij op zijn zij wil liggen mag hij wel een kussen gebruiken. Het belangrijkste is dat de nek recht blijft ten opzichte van zijn rug. Maar op zijn rug of op zijn zij, met zo'n halskraag is het niet simpel, dus zelfs met een slaappilletje komt er van slapen niet veel in huis.
Hopelijk gaat dit de volgende dagen een beetje beter.
Pluchke en Dieselke die zijn natuurlijk ook blij dat hunne papi terug thuis is, alleen Dieselke snapt het niet zo goed waarom hij niet tegen zijn papi mag springen en aan zijn oor mag lekken.
Vandaag, maandag dus moest ik terug aan het werk, wat wilt zeggen dat hij nu helemaal afhankelijk is van Julie, mijn jongste dochter ... als dat maar goed afloopt ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten