8u00
Om 8u vanmorgen was het dan zover, tijd om te vertrekken naar de dierenarts met Pluchke.
Eerst hebben we Dieselke laten dag zeggen, maar het kleine ventje snapte het allemaal niet zo goed, waarom mocht Pluchke mee en hij niet.
Toen we dan haar bandje aandeden kwispelde ze nog met haar staartje en ging ze aan de deur staan om te gaan wandelen maar het enthousiasme werd snel veel minder toen we in plaats van langs de voordeur naar buiten gingen, we de trap naar de kelder namen om met de auto te vertrekken.
Met pijn in mijn hart hoorde ik Dieselke huilen aan de keukendeur terwijl wij aan de deur van de kelder stonden om naar beneden te gaan.
Aangekomen bij de dierenarts was het eerst bibberen, maar na een tijdje kalmeerde ze toch.
Er volgde nog een laatste controle en toen was het tijd voor het kalmerende spuitje, daarna mocht de papi haar zelf naar boven brengen en moest hij haar achter laten in een benchke.
9u00
Ondertussen brande er thuis een kaarsje op de goede afloop en was het wachten tot 15u45 want dan mochten we haar gaan halen.
Dieselke loopt ondertussen thuis een beetje verloren rond, afwisselend zit hij op zijn bankje in de zon of voor het raam, precies op de uitkijk voor Pluchke haar thuiskomst.
Wanneer we hem vragen "waar is Pluchke", begint hij te blaffen, precies of hij roept op haar.
Na de middag had Dieselke een moeilijk momentje en heeft hij zich boos op zijn bankje gezet.
13u30
Gewoonlijk kijkt hij mee naar de koers op tv, maar nu wou hij niet van zijn bankje komen, precies of hij wilde zeggen "ik ben boos omdat gij Pluchke hebt weg gedaan".
Tja, hoe legt ge aan zo'n klein ventje uit dat hij gewoon een beetje geduld moet hebben en dat dan zijn vriendinnetje terug zal komen.
Hij zal dolblij zijn denk ik als ze terug is, alleen zal hij zich even heel rustig moeten houden dan.
15u45
Tijd om ons klein meisje te gaan halen.
16u15
Eindelijk terug thuis, Dieselke was door het dolle heen toen hij zag dat papi Pluchke in zijn armen had.
Nadat we haar in een mandje hadden gelegd hebben we Dieselke voorzichtig laten kijken en snuffelen, hij had direct door dat hij zich heel stilletjes en kalm moest houden.
Af en toe doet ze haar oogjes open, maar de verdoving zit nog goed in haar lijfje, dus op aanraden van de dierenarts laten we haar nog lekker ondergestopt onder een dekentje slapen.
20u00
Ondertussen zijn we weer wat verder en Pluchke ligt goed te snurken.
Daarnet hebben we even geprobeerd om haar wat te eten te geven maar daar had ze geen zin in.
Ook een plasje doen zag ze niet onmiddellijk zitten, ze bleef gewoon een beetje op de steentjes staan, daarna is ze onmiddellijk terug in slaap gevallen in haar mandje, knusjes onder gestopt.
Mijn verslagje ga ik voor vandaag afsluiten.
Morgen een nieuwe update, maar ik beloof jullie, met minder tekst deze keer en meer foto's.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten