Alles begon in april 2017 toen een paar mannen van het warehouse mij zonder mijn toestemming op het werk inschreven voor een 2e sessie Start2Run.
Het jaar ervoor had ik al eens mee gedaan, maar met weinig succes.
Een beenvlies ontsteking zorgde er toen voor dat mijn loopschoenen niet dikwijls uit de kast kwamen.
Dit jaar ging ik het echter anders aanpakken.
Ik zocht mij een doel om naartoe te werken.
Dat werkte motiverend en deed mij telkens met plezier mijn loopschoenen aan trekken om een toertje te gaan lopen.
In de eerste plaats had ik gekozen voor de 'Race for the Cure' van Pink Ribbon op zondag 24 september in Antwerpen, maar door het overlijden van mijn vader die ochtend is die uitdaging toen niet kunnen doorgaan.
Op zondag 22 oktober kreeg ik mijn herkansing bij 'Diegem voor het goede doel' waarvan jullie mijn verslag hier hebben kunnen lezen.
De wedstrijd is ondertussen achter de rug.
Enerzijds heb ik een gelukkig gevoel omdat het mij gelukt is, maar anderzijds blijf ik nu achter met een leeg gevoel.
Het is raar om te omschrijven, maar nu mijn doel achter de rug is voel ik mij echt leeg.
Hoog tijd dus om mij een nieuw doel te zoeken zodat ik mij kan focussen en waar ik naartoe kan werken.
Ik vrees dat dit wel niet makkelijk zal worden in volle herfst periode, maar ik hou jullie op de hoogte.
Ondertussen wacht ik nog even het verdict af van de specialist voor mijn rug waar ik morgen, donderdag, een afspraak mee heb.
Ik hoop dat ik mag blijven lopen.
Tot gauw.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten