Vandaag was een grote test, de 5 kilometer.
In een loopje zijn we vertrokken naar de atletiek piste en daar zijn we er dan aan begonnen, 5 kilometer.
Het loopje naar de piste was al vermoeiend voor mij, wetende dat ik meestal begin met 5 minuten stappen, maar niet deze keer, het was direct de pees erop.
Dan was het zover, het startsein voor mijn 5 kilometer, 12 en een halve keer de piste rond.
Het begin viel mee, maar denk werd het zwaar, ik zag hoe de andere vlot vooruit gingen en ikke meer en meer achterop raakte.
En toen begon de pijn in mijn benen, ik dacht, dit hou ik nooit vol.
Maar we hebben doorgebeten en naar een tijd ging de pijn minderen.
Ik denk dat ik na verloop van tijd in een soort trance liep, want plots zie de coach, nog 2 ronden.
Even dacht ik te dromen, maar nee, het einde was in zicht.
De laatste meters heb ik zelfs wat versneld, want ik dacht bij mezelf, des te sneller ik over die eindmeet loop, des te sneller ik kan eten.
En het is nu officieel, ik heb mijn 5 kilometer gelopen.
Alles samen bij elkaar zelf 6.99.
Ik ben trots op mezelf.
Nu is het een kwestie van volhouden en tempo opbouwen tegen september.
YES I CAN !!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten